Bedankt!

Dit stuk van dankbaarheid staat voor mij als een paal boven water!

Niet alleen de sport heeft me er door heen gesleept, zeker ook een aantal mensen! Zij hebben mij met z'n allen gegeven waar ik misschien al wel meer dan 10 jaar naar verlangde en uitkeek.. Nu wil ik heel graag iets terug doen voor hen, hun patiënten maar ook misschien voor de maatschappij!

In het kort komt het hier op neer.. 26 februari 2013 heb ik een zelfmoordpoging gedaan. 6 februari 2017 ben ik geopereerd voor een DBS (deep brain stimulation) behandeling. Dit zijn een paar voorbeelden van het feit dat ik meerdere malen mijn leven in beetjes heb terug gekregen. Dit heb ik natuurlijk alleen maar kunnen krijgen doordat God vond dat het mijn tijd nog niet was, maar ook doordat ik door een heel aantal mensen fantastisch ben geholpen op mijn weg terug. Graag zou ik die mensen dan ook op een speciale manier willen bedanken!! Aangezien ze toch geen cadeau 's van mij zouden willen aannemen heb ik een andere manier gezocht om ze een beetje te kunnen bedanken.

Berta Elzinga, eigenlijk zijn er geen woorden voor wat jij allemaal voor mij hebt gedaan. Ook echt te veel om zo te benoemen maar wij weten het allebei, stukje voor stukje heb je me weer hier gekregen. Vanaf dat ik op de PAAZ werd opgenomen, gaf jij mij (na veel strijd bij mij) vertrouwen, veiligheid, en alles kon en mocht ik kwijt als ik dat zelf wou. Niets was je te gek! Je onvoorwaardelijke steun is één van de redenen geweest waardoor ik weer een beetje vertrouwen kreeg in het leven, in mezelf en in de mensen om me heen.. Ook de knuffels die ik van je krijg hebben me stapje voor stapje verder gebracht. Maar één ding heeft extra diepe indruk op mij gemaakt.. Het moment dat ik wakker werd op de IC op 28 februari 2013 en op 2 maart van de beademing af mocht, kwam je daar en toen heb ik mijn leven als het ware in jouw handen gelegd.. Als ik voor het leven koos dan mocht ik op je bouwen, en dat is de beste keus in mijn leven geweest tot nu toe! Nooit heb jij het af laten weten.. Daarvoor mijn enorme dank lieve Berta! 

Ook heb jij met mij de eerste stap gezet richting de gesprekken van de DBS. Jij bent de motor geweest achter de telefoontjes, mailtjes, gesprekken met de mensen in Amsterdam die mij geholpen hebben. Ik had het nooit alleen gekund, en aangezien jij 'praktisch' denkt wist jij overal wel een oplossing voor.. ;-)

Naast Berta wil ik ook Geeske graag noemen, ook zij is met haar gesprekken een belangrijke spil geweest in mijn proces, dank je wel daarvoor!

DBS behandeling! Ja waarvoor eigenlijk.. 10 jaar tinnitus is gekmakend!! Tinnitus, 24 uur per dag herrie in mijn hoofd noemde ik het! Een enorme bak herrie waar je niet omheen kan. Ik niet maar ook niet de mensen om mij heen. Overal had het invloed op, op mijn hele (gezins) leven. Zou de DBS ook wat voor mij zijn? Na meerdere gesprekken en controles werd ik eindelijk geschikt bevonden en gingen ze het proberen. Nee, de vlag kon niet uit want we hadden geen idee waar het me brengen zou, een lang traject met de hoop dat ze iets voor me konden beteken was wat ik mee kreeg. En nu na vier maanden verder kan ik al zeggen, ik ben blij..!! Blij dat ik het gedaan en uitgeprobeerd heb! Dank je wel Martijn Figee en assistenten!!! Voor de hele begeleiding en de uitvoering! Ik kan weer gewoon denken 'wat een bak herrie heb ik in mijn hoofd maar ik ben toch blij en kan weer leven'!! Echt leven!!

Vandaar lopen omdat ik eindelijk kan leven! Ik wil heel graag geld ophalen voor Berta en de PAAZ, maar ook voor Martijn en zijn DBS team! Daarom wil ik lopen van Meppel naar Parijs, tussen de voor mij hele belangrijke datums 6 februari en 26 februari 2018. Dan is het een jaar geleden dat ik geopereerd ben en precies 5 jaar geleden dat de zelfmoordpoging plaats vond. Nu kan je misschien denken, je wil toch niet steeds denken aan een zelfmoordpoging? Dat kan, maar ik zie het anders.. Ik wil heel graag laten zien, misschien wel een handreiking voor andere mensen, hoe het ook kan gaan.. Maar ook dat alles in het leven, zelfs een poging om je van het leven te beroven tot iets moois kan leiden! 

Lieve Marnix en Wyneke, lieve Arta, lieve Erna en Rudy, jullie hebben zo veel voor mij gedaan, het is niet in een paar woorden te omschrijven. Wat de grootste waarde voor mij is, is dat jullie vooral altijd zijn gebleven! Ik weet nu zeker wat echte vriendschap betekend en graag zou ik dat in lengte van dagen zo willen beleven met jullie, weet dat ik ook altijd klaar zal staan voor jullie!! 

Maar graag wil ik nog één persoon in het bijzonder bedanken. En nu is het misschien wat raar om hem te bedanken, want sommigen zullen misschien denken, het is toch heel gewoon wat hij doet. Nou ik kan je wel vertellen, het is heel bijzonder wat hij doet en allemaal heeft gedaan! Ja Vincent Kok, heel bijzonder!! Nu is er gewoon geen manier om jou te bedanken, aangezien niets goed genoeg zou zijn, maar omdat het zo groots is wat jij allemaal voor mij maar ook voor onze lieve kinderen Marith en Lars, Thera en Jaro (hun nooit aflatende liefde voor mij is ook van enorme grote waarde geweest!) gedaan hebt, wil ik jou wel graag een podium geven. Ik zeg altijd maar, je had zo vaak weg kunnen lopen, rennen, maar je blijft altijd maar weer als stabiele basis in ons huis en hart. Wat natuurlijk geweldig is voor mij en de kinderen, ik kan wel zeggen dat we het anders ook echt niet gered hadden! Jij bent diegene geweest die alles, maar dan ook alles geslikt heeft en vaak nog doet, in ons 11 jarig huwelijk heb je misschien wel met 5 verschillende vrouwen (Rianne's) te maken gehad, aangezien ik steeds weer wat uit te vechten had, maar je bleef. Zelfs op het moment dat ik op sommige punten qua persoonlijkheid veranderde door de DBS, liefste, ik wil met heel mijn hart zeggen, dank je wel voor alles al die jaren, voor wie je bent, en voor wat je doet. Ik en de kids houden van je!!