Dipje??

Vorige week nog een heerlijk bijzonder rondje Hasselt mogen lopen met mijn zus, in deze prachtige ambiance (de herten waren echt speciaal) op de achtergrond hebben we toch maar weer 15 km afgelegd!

Deze week niet veel aan lopen toe gekomen, redelijk wat gewerkt en toch ook wel gesport maar dan vooral in een andere tak van sport. Twee volleybal wedstrijden afgewerkt, met als afsluiting gisteren een 3-1 winst! Al was dat meer aan mijn teamgenootjes te danken, ik voelde al dat mijn lijf me een beetje in de steek ging laten..

En inderdaad, vandaag wel een hardloop rondje op de planning maar helaas kon dat niet doorgaan, ik moest wel luisteren naar mijn lijf. Mijn rug wil niet wat ik wil! Zou dit hetgeen zijn waar de fysio me voor gewaarschuwd heeft? Rianne, hoe dan ook, je komt jezelf een keer tegen in de aanloop naar je doel, en je krijgt geheid een keer een blessure.... Je zit er niet op te wachten maar je weet dat het een keer gaat gebeuren, ik hoop dat dit het dan ook is..

Wel heel bijzonder om te ervaren dat mijn lijf op dit moment om rust vraagt, en die ik hem dan ook maar braaf geef, al is het met moeite, haha.. Maar dat mijn geest echt nog wil!  (ondertussen hoop ik wel dat de km's die ik in de afgelopen maanden al heb gemaakt voldoende zijn om straks weer gewoon de draad op te pakken.. ;-)

Dan maar rechtop in de stoel achter de computer, ook daar kan je goed voorbereidingen treffen. Mooie doelen stellen, mooie routes kiezen.. Het voelt alsof ik een levenslijn aan het uitstippelen ben, ook dit doel zal gepaard gaan met angst, pijn, doorzettingsvermogen, verlies en overwinningen, verdriet en blijdschap, onzekerheden en vast vele vraagtekens, maar km voor km zal ik ook dit gaan doorleven. Het grote verschil met alles wat er in mijn verleden is gebeurd, is dat ik het nu zelf wil door leven..!! De echte wetenschap dat er toekomst is na de finishlijn is dan ook fantastisch! Want dat besef is een nieuw prachtig mooi besef!